ความเสี่ยงทางพันธุกรรมจำนวนมากสำหรับโรคหอบหืดน่าจะมาจากการแสดงออกของยีนที่เปลี่ยนแปลงไปภายในเยื่อบุผิวทางเดินหายใจ ตัวแปรทางพันธุกรรมที่ทำให้เกิดโรคหอบหืดโดยการเปลี่ยนแปลงการทำงานของเซลล์ทางเดินหายใจ เส้นทางที่สามารถกำหนดเป้าหมายได้เพื่อแทรกแซงโรคหอบหืดเพื่อหยุดการสร้างเมือกหรือการอักเสบของทางเดินหายใจประเภทที่ 2
การตอบสนองต่อภูมิแพ้ที่อาจทำให้โรคหอบหืดรุนแรงขึ้น สิ่งเลวร้ายประการหนึ่งของการดำรงอยู่ของมนุษย์คือเมือกซึ่งมีบทบาทในสภาวะทางสุขภาพมากมาย ทุกอย่างตั้งแต่โรคไข้หวัด ไปจนถึงโควิด ไปจนถึงโรคปอดเรื้อรัง เช่น โรคหอบหืดและโรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ยิ่งเรารู้สาเหตุที่ทำให้เกิดโรคนี้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น พร้อมที่เราจะพัฒนาวิธีการรักษาที่มีประสิทธิภาพ การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทางเดินลมหายใจแบบกว้าง ครั้งแรกสำหรับโรคหอบหืดในวัยเด็กและผู้ใหญ่ ขั้นตอนแรกในการศึกษา TWAS คือการสร้างแบบจำลองที่จะช่วยในการทำนายว่ายีนของบุคคลจะทำงานอย่างไรในเนื้อเยื่อเฉพาะ โดยพิจารณาจากโปรไฟล์ทางพันธุกรรมเท่านั้น ประโยชน์จากตัวอย่างทางเดินหายใจจมูกและข้อมูลทางพันธุกรรมจากกลุ่มเด็ก 700 คนในเปอร์โตริโกซึ่งมีสุขภาพแข็งแรงหรือเป็นโรคหอบหืด เพื่อสร้างแบบจำลองเหล่านี้สำหรับเนื้อเยื่อทางเดินหายใจ